Εντάξει...αφού ακόμη θυμάμαι το μικρό αυτό ηλεκτρονικό τετράδιο πάει να πει πως,ακόμη, πάω καλά...Αφού δεν έχασα το κλειδί,αφού ακόμη θυμάμαι τον τρόπο να ξεκλειδώνω...Μεγάλη υπόθεση το κλείδωμα των γραφτών και των σκέψεων...να γράφεις και να φοβάσαι μη τυχόν μπει κανείς και σου κλέψει τις σκέψεις.Να ζεις με το φόβο...Τραγικό!Κι άντε στις έκλεψε...τι θα τις κάμει;Και δώστου να κλειδώνεις, να αμπαρώνεις...αλλά άμα το καλοσκεφτείς ο κλέφτης μέσα είναι...
Πολύ καιρό έλειψα,το ξέρω.Πολλά έχασα,πολλά έγιναν που δεν τα πήρα χαμπάρι αλλά...άλλα τόσα έγιναν που τα παραπήρα χαμπάρι.Δεν θέλω να κάνω ανασκόπηση των όσων γίνανε.Τουλάχιστον όχι λεπτομερή.Λίγα λόγια ίσα για να πιάσω την άκρη της κλωστής και να συνεχίσω.Και να περάσω σε καινούργια σελίδα...Η ζωή μου με τον καρκίνο.
ΟΚ αυτό που κατάλαβες είναι,δεν διάβασες λάθος, αλλά πρόσεξε δεν θέλω να το αναφέρεις εσύ κάθε λίγο και λιγάκι,θα το κάνω εγώ όποτε νοιώσω την ανάγκη.Αν την νοιώσω.Ή όποτε μου την βιδώσει.Άμα δεν αντέχεις τα μελό και τα κλάματα-γιατί θα έχουμε και τέτοια,το βελάκι πάνω αριστερά για να γυρίσεις πίσω το ξέρεις ε;Πες πως δεν βρέθηκες ποτέ εδώ, κάνε μου τη χάρη...
Είναι ακόμη νωρίς για να έχω μάθει τον τρόπο να διαχειρίζομαι την αγωνία και τον φόβο μου,οπότε γέλιο και κλάμα είναι μια μπερδεμένη κατάσταση για μένα.Όποτε γουστάρω θα γελάω,όποτε γουστάρω θα κλαίω.Όσες φορές θα κατουριέμαι στο γέλιο άλλες τόσες θα πέφτω στα πατώματα από πόνο.Δικός μου ο πόνος, δικός μου ο καρκίνος όπως γουστάρω θα τον χειρίζομαι.Τελεία και παύλα.
Δεν ξέρω άλλους καρκινοπαθείς από κοντά.Αποφεύγω την γνωριμία μαζί τους όπως ο διάολος το λιβάνι.Δεν θέλω να ακούω ιστορίες άλλων,μου φτάνουν οι δικές μου.Ούτε θέλω να συζητήσω για την δική μου κατάσταση.Να πούμε ότι άλλο θέλεις,αλλά όχι για την αρρώστια μου.Να πούμε πχ για κάτι που σκέφτηκα βλέποντας μια φωτογραφία σήμερα από μια διαμαρτυρία για ένα νοσοκομείο που υπολειτουργεί και είναι έτοιμο για κλείσιμο.Η φωτογραφία είναι αυτή:
και η πηγή αυτή http://www.proinos-typos.gr/gr/index.php?option=com_content&view=frontpage&Itemid=89
Βλέποντάς την, λοιπόν, κόλλησα σ΄αυτά τα κόκκινα γράμματα του ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ...
Μεγάλη λέξη ρε παιδί μου το αγωνίζομαι,πόσο δε μάλλον το αγωνιζόμαστε που σημαίνει ένα συλλογικό αγώνα!Έχω ένα θέμα εδώ και πολύ καιρό με την έννοια των λέξεων. Ποια η σημασία της λέξης αγωνίζομαι;Για ποιόν,για ποιο σκοπό;Με τι μέσα;
Οι εργαζόμενοι του εν λόγω νοσοκομείου αγωνίζονται...Αγωνίζονται με νύχια και με δόντια μη τυχόν και κλείσει το νοσοκομείο και βρεθούν στο δρόμο....Τόση κατουρημένη ποδιά φίλησαν οι άνθρωποι για να βολευτούν πριν χρόνια, να πάει στράφι τόσο γλύψιμο;Αγωνίζονται...κάθε φορά που έχουμε εκλογές (δημοτικές ή εθνικές,διακρίσεις δεν κάνουμε, τα "μέσα" είναι παντός καιρού) ψηφίζουν αυτούς που θα τους βολέψουν ή τους βόλεψαν...Βέβαια ίσως είναι άδικο να θεωρώ ότι ο αγώνας τους έχει μόνο ιδιοτελή κίνητρα,αλλά δυστυχώς τα γεγονότα αυτό δείχνουν...Το ότι έγραψαν στο πανό τους πως αγωνίζονται για δημόσια και δωρεάν υγεία για όλους,αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα.Γιατί δεν ξεσηκώθηκαν πχ τότε που έβαλαν το πεντάευρο στα νοσοκομεία;Φυσικά και θέλουν δημόσια και δωρεάν υγεία αλλά για την πάρτη τους,τόσο όσο να μην χρειαστεί να πληρώσουν αυτοί.Να έχουν γιατρό και νοσηλεία αυτοί.Φάρμακα και χειρουργεία αυτοί. Χέστηκαν για το αν εγώ,εσύ ο χ ή ο ψ (που δεν έχουμε κάποια συγγένεια μαζί τους)έχουμε ή θα έχουμε δωρεάν υγεία.Ότι έγραψαν στο πανό τους το έκαναν μόνο και μόνο για να προσελκύσουν τον κόσμο της πόλης και κάτι...ταλαίπωρους του ΠΑΜΕ που απορώ γιατί ήταν εκεί στη διαμαρτυρία μαζί με όλο το πασοκονεοδημοκρατικό χρυσαυγίτικο σκυλολόι...(να,κάτι τέτοιες μαλακίες κάνει το κκε και από μένα τουλάχιστον έχει φάει κάρτα.) Πολύ θα ήθελα να μου πει κάποιος από αυτούς του καλοβολεμένους με ποιο τρόπο αγωνίζεται για δημόσια και δωρεάν υγεία...Ψηφίζοντας ένα από όλα τα πασοκ και κάποια από τις νδ;Μα αυτοί στηρίζουν την ιδιωτική πρωτοβουλία!!! Ψηφίζοντας χρυσαύγουλα ;Μα κι αυτοί την ιδιωτική υγεία των αφεντικών τους στηρίζουν!Με την πορεία;Με το πανό έξω από το νοσοκομείο;Καλώς...μα ο αγώνας έχει διαβαθμίσεις...με ένα πανό και μια πορεία ξεκινάς...Που είσαι διατεθειμένος να φτάσεις;...
Το πως αγωνίζεται ο καθένας είναι μια καθαρά προσωπική υπόθεση.Του καθενός ο αγώνας...μέχρι την επόμενη πόρτα κάποιου πολιτικάντη που θα μας βολέψει....
...Καληνύχτα...
